Pomoc psychologiczno-pedagogiczna
Zapraszamy Rodziców do odwiedzania naszej zakładki.Miejsce to jest przeznaczone dla Rodziców dzieci objętych pomocą psychologiczno-pedagogiczną w naszym przedszkolu, ale do zaglądania i inspiracji propozycjami zapraszamy wszystkich odpowiedzialnych i dbających o rozwój swoich pociech Rodziców. Służymy także pomocą wszystkim, którzy jej potrzebują. Wystarczy do nas napisać lub zadzownić.
Specjaliści pracujący w naszym przedszkolu to:
Małgorzata Gaworska-Pietrzak;koordynator pomocy psychologiczno-pedagogicznej, specjalista diagnozy i terapii pedagogicznej, pedagogiki korekcyjno-kompensacyjnej i logopedii szkolnej ( magapi@interia.pl - dyżur pedagogiczny czwartek 16.00-17.00)
Aneta Larek;specjalista diagnozy i terapii pedagogicznej ( anetal100@wp.pl - dyżur pedagogiczny wtorek 16.00-17.00)
Anna Kałużna;specjalista logopeda ,( aniapawl5@gmail.com - dyżur pedagogiczny czwartek 13.00-14.00). Obecnie logopedą jest Magdalena Król (magda@liman.pl - dyżur pedagogiczny środa 14.45-15.45).
Tytułem wstępu :)
Nie bójmy się określenia: pomoc psychologiczno-pedagogiczna. To nie jest wyrok, to nie jest etykietowanie dziecka…to ręka wychowawcy i współpracującego z nim specjalisty, wyciągnięta w geście zrozumienia i chęci pomocy. To działania, które pozwolą dziecku stać się gotowym do nauki w szkole, wyposażonym w umiejętności i wiedzę niezbędną dla osiągania sukcesów. Dziecko nie zdaje sobie często sprawy z własnych dysfunkcji, nie potrafi zatem sam sobie pomóc, nie jest w stanie samodzielnie podjąć decyzji o rozpoczęciu terapii pedagogicznej. To zadanie rodziców, ale i nauczyciela aby zawczasu zauważyć trudności i przeciwdziałać im. Najlepsza jest wczesna diagnoza, ale warto pamiętać, że pomocy należy udzielać w każdym wieku dziecka, a najważniejsze jest dobre samopoczucie naszej latorośli. Bardzo ważna jest systematyczność, obowiązkowość i intensywność oddziaływań terapeutycznych. Sprawdza się tu metoda „drobnych kroczków”, powoli, nie „podcinania skrzydeł” dziecku, eliminowanie frustracji dziecięcej, ocenianie nie za efekty, tylko za włożony wkład. Nie wolno zapomnieć również o atmosferze na zajęciach pełnej zaufania, akceptacji i pogody ducha. My to zapewniamy! A Państwa zapraszamy do współpracy!
Dziecko biorące udział w zajęciach w zakresu terapii pedagogicznej powinno:
- starać się pracować w miarę swoich możliwości, być otwartym na pomoc i ciepłe słowo,
- być zupełnie zdrowym, bo chorych dzieci specjaliści nie przyjmują z dwóch powodów, po pierwsze bo sami nie chcą być chorzy, a po drugie dziecko chore, z katarem, kaszlem, a może i gorączką jest osłabione, gorzej przyswaja wiedzę, szybciej się męczy i zniechęca, ma gorszą koncentrację zadaniową,
- każdorazowo być przygotowany do zajęć, czyli chcieć pracować i mieć odrobioną ewentualną pracę domową
Rodzic natomiast wyrażający swoją chęć w udziale swego dziecka w zajęciach z terapii pedagogicznej zobowiązuje się do:
- motywowania dziecka i zachęcania go poprzez wsparcie, miłe słowo do dalszej wytężonej pracy, chwali i nagradza. Wzmacnia pozytywnie swoje dziecko za efekty pracy, za zaangażowanie i włożone siły i chęci,
- kontroluje i zachęca dziecko do poprawnego odrabiania prac domowych, uczenia się np. kolorów, kształtów itp.
- kontrolowania systematyczności przychodzenia dziecka na zajęcia i współpracy regularnie z terapeutą, pyta go o postępy swojego dziecka, dopytuje jak w danej sytuacji postępować itp.
Dane do kontaktów:
63 244 23 30 - przedszkole
514 399 658 - dyrektor
biuro@p4konin.pl
Miejska Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna w Koninie:
ul. Sosonowa 12
62-510 Konin
tel. 63 243 18 66
„Nie lubię cię” i inne przykre słowa…
Dzieci w emocjach potrafią powiedzieć za dużo…nawet do nas. Ranią wtedy dogłębnie. Na szczęście jest na to odpowiedź działająca jak balsam na zmartwione serca. Małe dzieci nie do końca rozumieją świat emocji. Nie radząc sobie z własną złością, zakłopotaniem czy wstydem, wyrzucają z siebie wiele okrutnych słów: ”Jesteś głupia!”, „Nie kocham cię!”. Jest to reakcja na sytuację, która dziecko zezłościła a nie inwektywa skierowana bezpośrednio do rodzica. Nie bierzmy zatem tych słów do siebie, nie reagujmy płaczem, odwetem słownym…proponuję uzbroić się w cierpliwość i skorzystać z porad zawartych w bardzo ciekawym artykule wyszukanym w sieci.
Genialne sposoby na trudne reakcje naszego dziecka
Koordynacja ruchowa - jak ją ćwiczyć zabawnie?
Impreza urodzinowa, spotkanie rodzinne…grupka dzieci. Jak ich ogarnąć i jakie zabawy zaproponować? Może takie, które ćwiczą koordynacje ruchową? Koordynacja ruchowa jest zdecydowanie jedną z najważniejszych składowych motoryki, wpływającą u dziecka na poziom funkcjonowania, a w późniejszym okresie zaangażowanie w proces uczenia się i samoocenę ucznia. Pedagodzy wieku przedszkolnego są nierzadko pierwszymi osobami zauważającymi problemy koordynacji u dziecka. Poniżej proponuję Państwu kilka ćwiczeń (zebranych przez Panią Joanne Zajączkowską), które można wykonywać w grupie dzieci.
Zestaw zabaw - koordynacja ruchowa
Są dzieci, które wyglądają jakby myślały o niebieskich migdałach...
… patrzą, ale nie widzą, słyszą ale nie słuchają tego, co się do nich mówi, nie reagują na polecenia. Mimo prawidłowego rozwoju umysłowego, mają trudności z dłuższą koncentracją uwagi i z tego powodu nie odnoszą sukcesów w nauce. Są przy tym pełne energii i z trudem mogą usiedzieć na jednym miejscu. Zazwyczaj impulsywne, mówią i robią natychmiast to, co właśnie przyszło im na myśl. To dzieci z zespołem zaburzeń uwagi. Zespół zaburzeń uwagi jest jednostką neurologiczną.
A oto lista zachowań sugerujących obecność zespołu zakłóceń uwagi, możemy zacząć działać gdy dziecko spełnia co najmniej 6 z nich:
- Dziecko wykazuje trudności w koncentracji na szczegółach, popełnia błędy nieuważne.
- Nie potrafi przez dłuższy czas skupić się na zadaniu.
- Sprawia wrażenie jakby nie słuchało przekazywanych mu komunikatów.
- Nie kończy zaczętych prac, polecenia wypełnia niedokładnie.
- Ma kłopoty z organizacją pracy i wszelkich zajęć.
- Niechętnie podejmuje zadania wymagające dłuższego wysiłku intelektualnego.
- Gubi przybory szkolne i rzeczy potrzebne do pracy i nauki.
- Łatwo ulega rozproszeniu pod wpływem słabych nawet bodźców.
- Zapomina o codziennych obowiązkach i zadaniach.
Propozycje prostych codziennych zabaw usprawniających pamięć i koncentrację uwagi
Matematyka jest ważna!
Matematyka jest dość pokaźną częścią edukacji naszych dzieci. Towarzyszy przez naprawdę długie lata i podczas ważnych egzaminów. Dla jednych bywa udręką, dla innych jest przedmiotem uwielbienia. Jedno jest pewne - nie da się od niej uciec. Aby nasze dzieci nie musiały się stresować matematycznymi potyczkami a my poszukiwaniem korepetycji, należy w nich od urodzenia ćwiczyć umiejętność matematycznego, logicznego myślenia, rodzaj patrzenia na świat, spostrzegania prawidłowości, rytmiczności, symboliki, porównywania, klasyfikowania i orientacji przestrzennej i to w codziennych czynnościach. Przedszkole wywiązuje się z tego zadania doskonale. Są jednak dzieci, które pracując w grupie, nie koncentrują się wystarczająco na nauce lub pojawiają się trudności, zaburzenia w rozwoju. Tym dzieciom wyjątkowo należy pomagać. Chcąc wspomóc przedszkolaka możemy w domowych warunkach utrwalić w dzieciach czynności matematyczne kształtowane w przedszkolu. Nie jest to sprawą wyjątkowo trudną, niewykonalną. Przy odrobinie zaangażowania ze szczyptą kreatywności możemy sprawić, że matematyczne zawiłości staną się dla naszych pociech naturalnymi czynnościami, a nauka zamieni się we wspaniałą przygodę, przyjemną i ciekawą. Niestety wiele dzieci ma problemy z matematyką, a gubione po drodze podstawowe umiejętności, nie pomagają w kolejnych latach radzić sobie z nowymi treściami. Nie bójmy się matematyki, ona nie gryzie. Pokażmy to dziecku! Pobawmy się matematycznie, dzieci to uwielbiają. Oswajajmy cyfry, dodawanie, odejmowanie, pracujmy ze zbiorami, odczuwajmy geometryczne kształty i położenie przedmiotów, orientujmy się i nade wszystko udzielajmy odpowiedzi na pytania, skłaniajmy do trudnych pytań, szukajmy rozwiązań z zaangażowaniem…pobudzajmy myślenie! Zainteresowani rodzice bez trudu odnajdą sposoby na matematykę w domu, a poniżej polecam trzy sprawdzone przeze mnie źródła internetowe a chętnym udostępnię wiele innych pomysłów – wystarczy napisać na adres magapi@interia.pl
Zabawy matematyczne dla dzieci
Kiedy dziecko słabo się orientuje…w stronach ciała i przestrzeni?
Orientacja przestrzenna (kierunkowa) to umiejętność określania lewej i prawej strony w schemacie własnego ciała oraz w przestrzeni. To również zdolność określania stosunków między przedmiotami oraz orientowania się w schemacie ciała u osoby znajdującej się naprzeciwko. Jest warunkiem dobrego funkcjonowania dziecka w otaczającej rzeczywistości i bardzo ważnym elementem edukacji. Dlatego przed rozpoczęciem nauki w szkole powinna być dobrze ukształtowana i wyćwiczona. Nauczyciele przedszkola dobrze o tym wiedzą i znają przyczyny zaburzeń tej umiejętności. Coraz częściej spotykamy się z sytuacją, gdy dobrze zmotywowane do nauki dziecko napotyka na trudności przy zwykłym zadaniu na karcie pracy czy zabawie dydaktycznej. Zwyczajnie myli się, nie wie, gubi się w schemacie ciała czy szeroko rozumianej orientacji przestrzennej. Myli kierunki góra-dół, do siebie-od siebie, z tyłu- z przodu, prawa i lewą stronę, trudność sprawiają polecenia zawierające przyimki typu: nad, pod, obok, w, za, przed, od, do. Nieprawidłowo planuje układy przestrzenne i na płaszczyźnie. Nie lubi zabaw konstrukcyjnych, ma problemy z zapamiętaniem miejsca i popełnia błędy w rozumieniu pojęć określających stosunki czasowe i pojęć dotyczących stopnia pokrewieństwa pomiędzy członkami rodziny wielopokoleniowej. Może pojawić się pismo lustrzane. Zdarza się, że myli litery i ich kształty (np. b – p – g d, u n, m – w, s – z) myli litery z liczbami (np. 3 – E, S – 5) zamienia kolejności liter w wyrazach, wyrazów w zdaniu i cyfr. Niewłaściwie rozplanowuje znaki graficzne w zeszycie, pisze w złym kierunku ,myli linijki i niewłaściwie rozmieszcza zapis na stronach zeszytu. Pojawić się mogą też kłopoty w czytaniu, rysowaniu, kreśleniu zadanych szlaczków, kreśleniu linii prostych, poznawaniu kształtów figur geometrycznych, zakłócenia w proporcjach, trudności w planowaniu w przestrzeni (rysunki chaotyczne i bezładne), rysunki postaci ludzkiej są uproszczone a w wypowiedzi ubogie. W dalszych latach skutkuje to problemami w nauce geometrii, geografii ,gramatyki i ortografii. A kto by oskarżył o to słabą orientację przestrzenną? Aby dziecko mogło uniknąć wyżej wymienionych trudności należy już od 3 roku życia, przygotowywać go do rozumienia stosunków przestrzennych oraz określania kierunków w schemacie ciała i w przestrzeni. Ćwiczenia powinny stanowić dla dziecka zabawę i służyć jednocześnie kształtowaniu prawidłowych relacji pomiędzy nim a osobami dorosłymi i
rówieśnikami. U trzylatków należy kształtować świadomość schematu własnego ciała poprzez zachęcanie do współtworzenia schematu postaci człowieka za pomocą różnorodnych technik plastycznych, uświadamiać relacje pomiędzy własną osobą a otoczeniem. U czterolatków należy kształtować świadomość schematu własnego ciała ale i drugiej osoby, zachęcać do tworzenia rysunku postaci – wskazywać na detale, części ciała, wdrażać do rozumienia i stosowania pojęć związanych z miejscem dziecka w przestrzeni i położeniem przedmiotów wokół niego. Pięciolatków należy dodatkowo wdrażać do ujmowania właściwych proporcji na rysunku oraz zachęcać do wykonywania prostych poleceń związanych z poruszaniem się w przestrzeni. U sześciolatków należy głównie kształtować orientację w przestrzeni oraz wdrażać do pełnego rozumienia poleceń związanych z poruszaniem się w określonych kierunkach. Sześciolatki powinny określić miejsce drugiego człowieka w przestrzeni oraz miejsca przedmiotów względem własnej osoby i innych obiektów. Jeśli chcemy poćwiczyć w domu, zachęcamy do zajrzenia TUTAJ
Dlaczego ważny jest prawidłowy chwyt pisarski?
Tak prozaiczna czynność jak rysowanie, w późniejszych latach - pisanie, potrafi czasem spędzić sen z powiek wyczulonego rodzica. Zależy nam na tym aby nasze dziecko prawidłowo trzymało kredkę czy ołówek, a doświadczenia uczą, że z roku na rok ta umiejętność sprawia dzieciom coraz więcej trudności. Cóż, żyjemy w czasach wszędobylskiej elektroniki…Polecam do przeczytania fragment blogu kreatywnewrota.pl z świetnie ujętym tematem prawidłowej techniki pisania : Rozwój i rodzaje chwytu pisarskiego
Wrzesień,wrzesień...co nam niesie
Dojrzałość szkolna to sformułowanie, które prędzej czy później usłyszy rodzic każdego przedszkolaka.Najistotniejszy czas to oczywiście rok przed rozpoczęciem nauki w szkole.Czasem boimy się jak wypadnie nasze "maleństwo" w pierwszych życiowych "testach"! Nie taki diabeł straszny jak go malują.Jeśli nasza pociecha chodziła do przedszkola,jeśli my - rodzice wspieraliśmy nasze dziecko w edukacji przedszkolnej i uważnie wsłuchiwaliśmy się w słowa wychowawczyń,jeśli dbaliśmy o ciekawe książki, wycieczki,rozmowy,bajki...jeśli byliśmy obok gotowi odpowiedzieć na pytanie, pokazać, wyjaśnić...nie musimy się martwić.Co jeszcze?Nasze dziecko nie musi mieć od razu 100 % wyniku! Poniżej porady dla rodziców jak wspierać dziecko w osiąganiu dojrzałości szkolnej.My, mam na myśli absolutnie wszystkich pracowników przedszkola, robimy wszystko co w naszej mocy...Wy możecie także i nigdy nie jest na to za późno.Zapraszam do lektury załącznika:)
Dojrzałość szkolna - ważna sprawa
